Publication Date:
2022
Description:
با توجه به پیچیدگی و تنوع ساختار تکتونیکی در منطقه خاورمیانه استفاده از روشی که بتواند عمق موهو را با بیشترین همخوانی با این ساختارها را ارائه دهد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله به مقایسه عمق موهو بدست‌آمده در منطقه خاورمیانه با استفاده از دو شیوه متفاوت 1) وارون‌سازی گرانی منشورهای کروی و 2) تخمین عمق موهو با بکار‌گیری منشورهای کروی و استفاده از مدل پوسته لرزه‌ایCRUST1.0 ، می‌پردازیم. در حالت کلی بدست آوردن عمق از داده‌های گرانی یک مساله وارون غیرخطی است. در هر دو شیوه داده‌های گرانی با استفاده از روش یودا برگردان می‌شوند. با توجه به وسعت منطقه، استفاده از منشورهای کروی بجای منشورهای تخت در روش وارون سازی بکار رفته علاوه بر در نظر گرفتن انحنای زمین موجب کارآمدی روش نیز می‌گردد. کمینه عمق موهوی بدست آمده از روش اول ۱۲ کیلومتر مربوط به بخش‌هایی از اقیانوس هند و بیشینه عمق موهو ۵۴ کیلومتر مربوط به قسمت‌های غربی فلات تبت است که با مرز صفحات و ساختارهای تکتونیکی همبسته است. محدوده عمق موهو در روش دوم در بازه ۵/۷ تا ۴۹ کیلومتر است که مقدار کمینه مربوط به بخش‌هایی از اقیانوس هند و مقدار بیشینه مربوط به قسمت‌هایی از زاگرس است. مقایسه نتایج دو روش نشان می‌دهد که نتایج حاصل از روش اول بخاطر وارون سازی داده‌های گرانی‌سنجی نسبت به روش دوم که از مدل پوسته لرزه‌ای CRUST 1.0 برای تخمین عمق موهو استفاده کرده، کاملا با مرز صفحات همخوانی داشته و کلیه ساختارهای تکتونیکی منطقه را نشان می‌دهد.
