ALBERT

Description: In deze publicatie zal het mineragraphisch onderzoek der loodzinkertsen met hunne eventueele begeleiders bariet en fluoriet uit het Ladinien der Bergamasker Alpen behandeld worden. Na een historisch overzicht van den mijnbouw, die in deze streken reeds aan het begin onzer jaartelling uitgeoefend werd, zal een korte samenvatting der topographie en stratigraphie volgen, waarna de resultaten van het microscopisch onderzoek volgens de methode Schneiderh\xc3\xb6hn een plaats zullen vinden.\nHet onderzochte materiaal is bijeengebracht door de heeren Beyerinck en Visser en door schrijver dezes, gedurende den tijd dat zij voor geologische kaarteeringswerkzaamheden in de Bergamasker Alpen vertoefden. Het materiaal is afkomstig uit de mijncentra gelegen in het gebied tusschen den Brembo en den Serio. In zijn \xe2\x80\x9eLa g\xc3\xa9ologie de la vall\xc3\xa9e du Brembo et de ses affluents entre Lenna et San Pellegrino\xe2\x80\x9d (Lit. 2) heeft schrijver dezes reeds uitvoerig de stratigraphie en de topographie van de Valle Brembana beschreven, zoodat met een korte samenvatting der stratigraphie en der topographie volstaan kan worden. Hoewel Beyerinck binnen korten tijd een geologische studie van het centraal gelegen gebied het licht hoopt te laten zien, was hij toch zoo vriendelijk mij eenige stratigraphische gegevens te verstrekken, die in de samenvatting verwerkt werden.

Description: Die Versteinerungen, welche den Gegenstand der folgenden Untersuchungen bilden, stammen aus Asphaltkalken der Insel Buton (holl\xc3\xa4ndisch Boeton) und befanden sich teils in der Sammlung vom \xe2\x80\x9eDienst van den Mijnbouw\xe2\x80\x9d in Niederl\xc3\xa4ndisch Ost-Indien. Andere waren im Besitz von Herrn Prof. Dr. J. H. F. Umbgrove in Delft, der mir alles, mit Einsehluss der erstgenannten Objekte von ihm selber praepariert, \xc3\xbcbergab, wof\xc3\xbcr ich ihm hiermit meinen besten Dank ausspreche. F\xc3\xbcr die Praeparation sind die Objekte einige Wochen in Petroleum gelegt und dann mit Benzin gereinigt, wodurch sie v\xc3\xb6llig frei wurden, so dass alle Einzelheiten der Skulptur erkennbar sind. Nachtr\xc3\xa4glieh empfing ich noch zwei Exemplare von bereits untersuchten Arten von Herrn Prof. Dr. H. Gerth in Amsterdam.\nDie Fossilien sind teils von Herrn Dr. Ir. W. H. Hetzel gesammelt, einige von Herrn J. Flemisch, welcher bei der Firma Schuurman Volker besch\xc3\xa4ftigt war, und andere von Herrn W. F. Germeraad, dem fr\xc3\xbcheren Direktor der \xe2\x80\x9eBoeton Maatschappij\xe2\x80\x9d. Durch die Anfertigung der mit Hilfe von ultraviolettem Licht erhaltenen Abbildungen und durch Beschaffung von Literatur hat Herr Dr. I. M. van der Vlerk, Lektor in Leiden, mich ganz besonders verpflichtet, desgleichen durch technische Hilfe bei der Herstellung der Photographieen Herr A. C. Rosemeier hieselbst.

Description: Op menig eiland van den Indischen Archipel zijn tertiaire bekkens van sterke daling en sedimentatie geconstateerd. In de literatuur is hun veelal de naam geosynclinaal gegeven. Hun geschiedenis kan als een afzonderlijk verschijnsel en als een afgerond onderwerp beschouwd worden, zelfs indien men de geschiedenis dezer tertiaire z.g. geosynclinalen zou willen opvatten als een onderdeel van de zoo veel langer durende en zeer ingewikkelde historie van dit resteerende deel der Tethys.\nOfschoon ik hier niet in stratigraphische bijzonderheden zal treden, zal het toch niet te vermijden zjjn, zoo nu en dan bepaalde niveau\xe2\x80\x99s van het tertiair aan te duiden. Ik gebruik hiertoe de bekende letterindeeling van het Indische Tertiair 1).

Description: Wat ons hier samenbrengt, mag als een blijde gebeurtenis in de geschiedenis onzer Universiteit worden aangemerkt. Het komt toch niet zoo dikwijls voor, dat een nieuw lid aan het complex der universitaire gebouwen wordt toegevoegd. Deze keer geschiedde het nog juist op tijd, want het huidige inzicht in de economische gesteldheid van de wereld is niet zoodanig, dat bewindslieden nog langer belangrijke sommen meenen te mogen toestaan voor inrichtingen van hooger onderwijs en wetenschappen. Sommige van mijn hoorders zullen vermoedelijk denken: terecht. Ik meen ten onrechte, omdat de geestelijke ontwikkeling van een volk slechts mogelijk is, wanneer van bovenaf, dat wil zeggen te beginnen met het hooger onderwijs en dan afdalend via middelbaar onderwijs naar het lager onderwijs, de wedloop met de andere Westersche volken bijgehouden kan worden. Stilstand beteekent onherroepelijk relatieve achteruitgang en naast ruimere zorg voor de beoefening en ontwikkeling der wetenschappen behoort zeker ook ruimere zorg voor de kunsten. Zonder door den staat ruimer gesubsidieerde instituten van kunst zal ons volk geestelijk niet op peil blijven. Tot de voorwerpen van staatszorg, die te stiefmoederlijk bedeeld worden, behooren ook de musea. Het bezitten van schatten, zooals die bijv. hier in Leiden zijn vergaard in zeer brandbare pakhuizen, of wel goed bewaard, maar niet tentoongesteld, is niet te verdedigen. Dat bezit legt verplichtingen aan den eigenaar als houder onzer cultuurwaarden op, verplichtingen, die intusschen tientallen van jaren onvervuld bleven. Ik kan mij dat slechts verklaren, door gebrek aan belangstelling in dergelijke zaken bij de politieke partijen. Er zit politiek geen of weinig muziek in, hetgeen maakt, dat de bewindslieden meer aandacht aan andere dingen moeten besteden. Intusschen pleit dit niet voor het peil onzer tegenwoordige samenleving.\nDeze korte opmerkingen moesten mij van het hart, alvorens op het bijondere onderwerp, dat ons heden samenbracht, terug te keeren. Wanneer men zelf alle reden tot dankbaarheid heeft, past het links en rechts te kijken om te zien, of ook anderen zich in dezelfde gelukkige positie bevinden.

Description: Als ich im Jahre 1930 zum ersten Male die Bergamasker Alpen besuchte, um in Gesellschaft mit Herrn Bouman ein Gebiet f\xc3\xbcr meine Dissertation zu w\xc3\xa4hlen, waren die orobischen Alpen eine Offenbarung f\xc3\xbcr mich. Diese in alpinistischer und touristischer Hinsicht vergessene Berggruppe besass soviel Reiz, dass meine Erwartungen bei jedem neuen Besuch wieder \xc3\xbcbertroffen wurden.\nF\xc3\xbcr meine Feldarbeit w\xc3\xa4hlte ich ein Gebiet, das an die schon fr\xc3\xbcher von Leidener Geologen kartierte Region \xc3\xb6stlich anschliesst (vgl. Fig. 1). Es umfasst einen Teil des Hauptkammes, s\xc3\xbcdlich davon den Oberlauf und das Quellgebiet des \xc3\xb6stlichen Bremboflusses sowie einen Teil des Beckens der Laghi Gemelli und des Lago Colombo, und n\xc3\xb6rdlich vom Hauptkamm das Venina- und Ambriatal bis zu ihrer Vereinigung. Diese Nebent\xc3\xa4ler des Veltlins geh\xc3\xb6ren zum Stromgebiet der Adda.

Description: Papilio haliphron naias Doh. 1 \xe2\x99\x80 Soemba, Dr. K. W. DAMMERMAN leg. 1925.\nThis specimen is remarkable by its fiery-red cellular and circumcellular spots on the hind wings.\nEuploea gelderi elwesi Doh. 2 \xe2\x99\x82\xe2\x99\x82 1 \xe2\x99\x80 N. W. Soemba, Laora 100 M. IV/1925.\nAs far as I know only the females have been captured. The males of this rare subspecies resemble very much those from Flores, what is not the case with the females, easily recognizable by the large transcellular whitish spots on the fore wings. Characteristic in the males are the bluish submarginal spots, of which the subapical ones are very prominent and connected together.\nIn contradiction with the data by DOHERTY and FRUHSTORFER these specimens have been captured by Dr. K. W. DAMMERMAN on a height of 100 M.\nEuploea crameri karimondjawensis subsp. nov. 3 \xe2\x99\x82 \xe2\x99\x82 2 \xe2\x99\x80\xe2\x99\x80 Karimon Djawa, M. A. LIEFTINCK leg. 22\xe2\x80\x9430/XI, 1930, To compare with the race from Bawean pagenstecheri Hag. Three distinct subapical white spots, one larger and two very small; a trace of a fourth spot. The costal points hardly visible in the males, distinct in the females, in which also the submarginal series of spots more developed.\nEuploea alcatho\xc3\xab floresiana subsp. nov. 2 \xe2\x99\x82\xe2\x99\x82 Wai Sano, Flores, J. K. DE JONG leg. IX/1929.\nNot yet known from this island. On the upperside the males very

Description: In his paper on a collection of Reptiles and Amphibians from Surinam VAN LIDTH DE JEUDE (1904, p. 84) mentions a specimen of Glauconia (= Leptotyphlops) macrolepis PTRS. Examination of this specimen showed that it differs in several characters from that species and I believe it to be a species new to science which I propose to name in honor of Professor Dr. J. E. W. IHLE of the Zoological Laboratory, University of Amsterdam, who always takes such a kind interest in my work and whom I always find willing to help me with advice.\nLeptotyphlops ihlei nov. spec.\nSyn.: Glauconia macrolepis. VAN LIDTH DE JEUDE, Notes Leyden Museum XXV, 1904, p. 84. (non PETERS).\nType: A single specimen from Toegoemoetoe, Surinam, 19\xe2\x80\x94II\xe2\x80\x941903, collected by the Saramacca Expedition; \'sRijks Museum van Natuurlijke Historie, Leiden, Herpet. n\xc2\xb0. 4466.\nDiagnosis: A Leptotyphlops of the group possessing supraoculars and differing from the other South-American members of this group by the fusing of the basal parts of second upper labial and ocular. From L. macrolepis it differs, besides in the character mentioned, in the second upper labial which extends to the level of the eye and in the rostral which does not reach the level of the eyes.\nDescription: Snout rounded, projecting. Supraoculars present, not very large, separated by one scale, not in contact with the supralabials.\nRostral not quite reaching the level of the eyes. Nasal completely divided.\nThree upper labials, two in front of the ocular and one behind that shield; the basal part of the second supralabial has fused with that of the ocular

Description: In der vorliegenden Arbeit ist die Untersuchung eines sehr umfangreichen Polychaeten-Materials niedergelegt, das mir von Herrn Prof. Dr. E. D. van Oort in Leiden und Herrn Prof. Dr. L. F. de Beaufort in Amsterdam zur Bearbeitung \xc3\xbcbergeben wurde. Von diesem Material ist der dem Museum in Leiden geh\xc3\xb6rende Anteil viel gr\xc3\xb6sser als der Anteil aus dem Museum in Amsterdam. Ich habe die Untersuchung \xc3\xbcber die grosse Menge unbestimmten Materials aus dem Leidener Museum mit dem bisher durchaus unbearbeiteten Material aus dem Amsterdamer Museum vereinigt in einem ersten, grossen Abschnitt unter dem Zeichen R\xc3\xb6misch I. In einem zweiten, kleinen Abschnitt unter dem Zeichen R\xc3\xb6misch II. ist die Nachuntersuchung \xc3\xbcber zahlreiche dem Leidener Museum geh\xc3\xb6rende Polychaeten-Typen enthalten, die von Arm. Hansen im Jahre 1881 nach der Sammlung von Ed. van Beneden vom \xc3\xb6stliehen S\xc3\xbcd-Amerika beschrieben worden sind.\nIch verweise bez\xc3\xbcglich dieser Typen auf Abschnitt II. meiner Arbeit.\nDie bisher unbearbeiteten Polychaeten setzen sich zusammen aus Material aus den verschiedensten Weltgegenden. Vertreten sind verschiedene europ\xc3\xa4ische L\xc3\xa4nder, wie Holland, Deutschland, Norwegen, Italien, Frankreich.\nVertreten ist ferner das Kap der Guten Hoffnung, das Rote Meer, der Nordatlantische Ozean, Niederl\xc3\xa4ndisch-Ostindien, die S\xc3\xbcdsee, das WestindienMeer, das N\xc3\xb6rdliche Eismeer, wozu noch einzelne Funde aus einigen anderen Weltgegenden hinzukommen. Ein grosser Teil des Materials stammt von Niederlandisch-Ostindien, ferner aus dem N\xc3\xb6rdlichen Eismeer.\nAus dem letzteren stammt ein ziemlich grosses Material von den Expeditionen des Willem Barents und der Varna; das Westindien-Meer ist u. a. vertreten durch die Sammlung der Yacht Chazalie.

Description: Sinds het verschijnen van de Naamlijst van Nederlandsche Collembola (Zool. Meded., deel 13, afl. 1\xe2\x80\x942) werden een viertal voor ons land nieuwe springstaarten gevonden. Van deze soorten volgt hier een korte beschrijving.\nOrchesella quinquefasciata Bourl.\nBij de als Orchesella villosa Geoffr. gedetermineerde springstaarten bleken exemplaren van deze soort te zijn. Deze determinatie werd gecontroleerd door Dr. C. Borner, dien ik hier, ook voor zijn verdere medewerking, nogmaals hartelijk dankzeg.\nLichtgeel, met een vijftal donkere strepen, n. 1.: een aan de zijkanten, \xc3\xa9\xc3\xa9n in de mediaan en een daartusschen. Deze strepen kunnen op sommigesegmenten in vlekken uiteengevallen zijn. Bij onze inlandsche f. principalis convergeeren de strepen op het tweede en derde abdominale segment en vereenigen zich op het vierde abdominale segment tot een eigenaardige teekening.\nHet tweede, derde en vierde lid van de antennen zijn donker, soms ook het vijfde en het zesde.\nNoordwijkerhout, 9 Aug. 1927 ; 3 ex.\nUgchelen, 23 Aug. 1929; 3 ex. en Beekbergen, 22\xe2\x80\x9424 Aug. 1929; 12 ex.\nOrchesella villosa Geoffr. blijft uit Nederland bekend: Wageningen, 11 Juli 1929; 8 ex., leg. Mej. A. Gjjzen.\nSminthurides aquaticus (Bourl.).\nDe antennen van het wijfje zijn lang en dun, die van het mannetje zijn tot grijporganen vervormd. Aan de tibien van het derde paar pooten vinden we het tibiale orgaan, bestaande uit een langen borstel en 2 wratjes.\nDe klauwtjes zijn aan het eerste en tweede paar pooten slank, met een duidelijk tandje aan de binnenzijde voor het midden; aan het derde paar

Description: Der von SPIX im Jahre 1825 in \xe2\x80\x9eSpecies novae Lacertarum" auf Seite 17 beschriebene und auf Tafel 18 Fig. 2 abgebildete Thecadactylus pollicaris wurde von CUVIER \xe2\x80\x9eR\xc3\xa8gne animal II" Seite 54 in die Synonymie von G(ecko) mabuia (= Hemidactylus mabouia MOR.) versetzt und die meisten sp\xc3\xa4teren Autoren schlossen sich dieser Ansicht an. DUM\xc3\x89RIL und BIBRON f\xc3\xbchren in Band III ihrer \xe2\x80\x9eErp\xc3\xa9tologie g\xc3\xa9n\xc3\xa9rale" S. 362 die Spixsche Art allerdings nur mit einem Fragezeichen in der Synonymie von Hemidactylus mabouia auf und auch GRAY \xe2\x80\x9e Catalogue of Lizards" S. 154 folgt ihrem Beispiel. Aber seitdem PETERS, der die Spixschen EidechsenArten einer Revision unterzog (Monatsber. Akad. Berlin 1877), Thecadactylus pollicaris SPIX in die Synonymie von Hemidactylus tuberculosus RADDI (= Hemidactylus mabouia Mor.) versetzt hatte, bestand offenbar kein Zweifel mehr an der Identit\xc3\xa4t der beiden Arten.\nNur Schlegel hatte im Jahre 1858 (Handl. Dierk. II, S. 15) Th. pollicaris unter dem Namen Platydactylus pollicaris als eigene Art aufgef\xc3\xbchrt ohne indes seine Ansicht zu begr\xc3\xbcnden. Da\xc3\x9f sie aber berechtigt war, soil in folgendem ausgef\xc3\xbchrt werden.\nBei einer Durcharbeitung der herpetologischen Sammlung des Rijksmuseum van Natuurlijke Historie in Leiden fand der j\xc3\xbcngere von uns beiden ein Glas mit einem Gecko, das folgenderma\xc3\x9fen etikettiert war: Hemidactylus mabouia Mor. sn. Thecadactylus pollicaris SPIX.\nSPIX Br\xc3\xa9sil Dieses Exemplar, da\xc3\x9f das Leidener Museum durch SPIX selbst erhielt, stimmt sehr gut mit der von ihm gegebenen Beschreibung und Abbildung