ALBERT

Description: Coprinus canistri spec. nov. is proposed. It belongs to the subsection Setulosi because of the presence of pileo- and caulocystidia. A comparison is given with C. subimpatiens and C. congregatus, on account of similar microscopical characters.

Description: Clear habitat separation between the sister species Colias alfacariensis and C. hyale is shown when occurring sympatrically. Colias hyale is found more often in moist cultivated pastures while Colias alfacariensis is more abundant in dry uncultivated habitat. Out of a total of 16 loci, no diagnostic loci were found between C. alfacariensis and C. hyale, and both species shared most major polymorphisms. Exceptions were the marked differences in allele frequencies at the HK locus and only C, hyale, but not C. alfacariensis was further invariable at the GOT2 locus, which is usually highly polymorphic in the Pieridae. Colias hyale has a significantly lower level of heterozygosity than its sister species C. alfacariensis. In Colias alfacariensis heterozygosity is highest in the Alps and lowest in the low-lying region of Northern France, Both species show high levels of gene flow over a large geographic area. Within C. alfacariensis, but not in C. hyale, the FST value of the PGI locus is significantly different from zero effectively separating the species into populations with high levels of the \xe2\x80\x99 b\xe2\x80\x99 allele to the west and North, and low levels of the allele in the Alps and Italy. This could point to selection within the PGI locus in line with the well established pattern of selection at the PGI locus in other species of Colias. Glaciations have been an important force in shaping the evolutionary history of European biota, leading to extinction, but also allowing new species to evolve into the newly available land as the ice sheets retreated. The genetic and distributional pattern found between both Colias species suggests that habitat shifts and subsequent adaptation during glaciations could have played an important role in their speciation.

Description: Three new species of Entoloma s.l. from Kerala State, India are described, illustrated and discussed. Entoloma haematinum, a very small, bright red, omphalinoid species, reminiscent of Hygrocybe cantharellus, is unique because of its quadrate-cuboid spores; it fits well in subgenus Omphaliopsis. Entoloma nubilum and E. carneum are both characterised by their small, pleurotoid basidiocarps. The first is related to the species of subgenus Leptonia; the second fits better in subgenus Claudopus. Comments are given on the taxonomic position of the new species.

Description: A new horsefly for the Netherlands: Hybomitra arpadi (Diptera: Tabanidae) \nThe horsefly Hybomitra arpadi (Diptera: Tabanidae) is recorded for the first time from the Netherlands. New features for the recognition of the males and some notes on the biology are given.

Description: A new species of Ficus subg. Urostigma sect. Malvanthera, F. baola C.C. Berg, is described.

Description: An account is given of three foliicolous fungi from India. Two new species, viz. Clasterosporium cyperacearum and Questieriella grewiae are described. Dysrhynchis uncinata forms a new generic and specific record to India and is reported on an endemic host.

Description: Nine species of Phoma, characterised by always producing relatively large conidia, usually between 7-25 x 2.5-8 \xc2\xb5m, aseptate or partly septate, are documented and described in vitro. Three of these fungi could not be described in the usual way, because living cultures were no longer available. The following new taxa are proposed: Phoma andropogonivora (R. Sprague & Rogerson) comb, nov., Phoma boeremae nom. nov., Phoma commelinicola (E. Young) comb. nov. and Phoma gossypiicola nom. nov. The combination Phoma rabiei proposed by Khune is validated along with its teleomorph Mycosphaerella rabiei Kovatsch. Keys and indices on host-fungus and fungus-host relationships are provided and short comments on the ecology and distribution are given.

Description: Gymnopus castaneus, characterized by its reddish-brown colour and lack of hymenial cystidia, is described as new from Spain. In addition, the new combination Gymnopus brunnescens (Murrill) Villarreal, Heykoop & Esteve-Rav. is proposed.

Description: Er zijn dit jaar een kleine 850 Rode-Lijstformulieren ontvangen met waarnemingen uit 2001, en ongeveer 50 met gegevens van voor 2000. Een grote hoeveelheid waardevolle gegevens over het zeldzame deel van de Nederlandse flora. De formulieren zijn inmiddels gedigitaliseerd, waarmee we de mogelijkheid hebben om een eerste voorlopige indruk te geven van de floristische hoogtepunten van het afgelopen jaar. 2001 was ook het eerste jaar waarin bij het Rode-Lijstproject naast de soorten van de oude Rode Lijst (RL90), ook de soorten van de nieuwe Rode Lijst (RL2000) zijn betrokken.\xc2\xb9\xc2\xb2 Een reden te meer om eens wat aandacht te geven aan hetgeen het Rode-Lijstproject dit jaar heeft opgeleverd.\nOm deze voor de bescherming van onze wilde flora zo belangrijke informatie goed toegankelijk te maken volgen na de resultatenbespreking nog wat wenken voor het invullen van Rode-Lijstformulieren.

Description: Tirion\xe2\x80\x99s Grassengids, Baarn, 2002, 223 pag., \xe2\x82\xac 29,95, ISBN 90-5210-467-0. \xe2\x80\x94 Bloemengidsen behandelen grasachtige planten stiefmoederlijk. Toch is er (daardoor?) een markt voor de assepoesters onder de planten, die dan in grassengidsjes worden tentoongesteld. \xe2\x80\x98Tirion\xe2\x80\x99s Grassengids\xe2\x80\x99 is er zo-een, vertaald vanuit Kosmos\xe2\x80\x99 Naturf\xc3\xbchrer \xe2\x80\x98Unsere Gr\xc3\xa4ser\xe2\x80\x99 van D. Aichele en H.-W. Schwegler (1965). Deze gids is eerst in Nederland uitgegeven als \xe2\x80\x98Thieme\xe2\x80\x99s Grassengids\xe2\x80\x99 en nu dus opnieuw als \xe2\x80\x98Tirion\xe2\x80\x99s Grassengids\xe2\x80\x99. Jammer. Het oorspronkelijke Duitse gidsje was al geen sterk werk. Als de namen er niet bij zouden staan, zou ik heel veel soorten niet van de plaatjes herkend hebben door gebrek aan detail en scherpte. In taxonomisch en nomenclatorisch opzicht was het Duitse werk al sterk verouderd bij de eerste publicatie; zo wordt Carex otrubae (= Valse voszegge) nog niet onderscheiden van Carex vulpina s. str. (= Voszegge); grofweg is het werk in deze opzichten meer dan 50 jaar verouderd.\nDe Nederlandse vertaler-bewerker maakt de grassengids echter tot een publicatie die afgeraden moeten worden voor gebruik vanwege de soms potsierlijk-slechte vertalingen en de talloze verkeerde namen. De uitgever had hier moeten ingrijpen. In zijn verantwoording zegt deze vertaler dat hij (o.a.) namen heeft ontleend aan de Beknopte Schoolflora van Heukels & Wachter (1949). Zodoende haalt hij \xe2\x80\x98Scherpgras\xe2\x80\x99 uit de oude doos voor het genus Koeleria. Dat Koeleria pyramidata (= Breed fakkelgras) dan \xe2\x80\x98Glanzend scherpgras\xe2\x80\x99 zou moeten heten is apocrief. \xe2\x80\x98Weidebeemdgras\xe2\x80\x99 voor Veldbeemdgras (= Poa pratensis) ) en \xe2\x80\x98Gewoon beemdgras\xe2\x80\x99 voor Ruw beemdgras (= Poa trivialis) zijn voorbeelden van tientallen verzinsels van deze vertaler. Ik kan niet nalaten er nog enkele te noemen. Wat dacht u van \xe2\x80\x98Bloemzegge\xe2\x80\x99 voor Blaaszegge (= Carex vesicaria), \xe2\x80\x98Kamzegge\xe2\x80\x99 voor Tweerijige zegge (= Carex disticha ), etc. Als er \xc3\xa9\xc3\xa9n soort is die langlevend is, is het wel Eriophorum vaginatum (= Eenarig wollegras), maar deze krijgt de naam \xe2\x80\x98\xc3\x89\xc3\xa9njarig wollegras\xe2\x80\x99, in de tekst, bij de plaat, en in de index. Irritant zijn de foutieve vertalingen van specifieke botanische termen. Dat Rispen-, \xc3\x84hrenrispen- en \xc3\x84hrengraser (pluim-, aarpluim- en aargrassen) onjuist vertaald zijn als \xe2\x80\x98Beemdgrassen\xe2\x80\x99, \xe2\x80\x98Arenbeemdgrassen\xe2\x80\x99 en \xe2\x80\x98Arengrassen\xe2\x80\x99 geeft al aan dat de vertaler-bewerker de Heukels & Wachter-flora niet gebruikt heeft, ook niet voor de Nederlandstalige terminologie voor de onderdelen van de grassenbloem: kelkkafjes, onderste kroonkafje (lemma) en bovenste kroonkafje (palea); hier heten ze \xe2\x80\x98schutkafje\xe2\x80\x99 (H\xc3\xbcllspelze), \xe2\x80\x98dekkafje\xe2\x80\x99 (Deckspelze) en \xe2\x80\x98voorkafje\xe2\x80\x99 (Vorspelze). Gaat het hier nog om zuivere germanismen, wat te denken van de term \xe2\x80\x98opgeblazen draagbladeren\xe2\x80\x99 (= aufgeblasenen Schl\xc3\xa4uche)? De vakterm voor Schl\xc3\xa4uche is \xe2\x80\x98urntjes\xe2\x80\x99.