ALBERT

Description: Behalve uit de koralen, die ik ter plaatse verzameld heb, werd het studiemateriaal samengesteld uit de verzamelingen der Rijks-Geologische Musea der Universiteiten te Leiden, te Utrecht en te Groningen en uit die der Landbouwhoogeschool te Wageningen. Verder uit de collectie van Teyler\xe2\x80\x99s Stichting te Haarlem, van het Natuur-Historische Genootschap in Limburg en de Stadsverzameling in het \xe2\x80\x9eAthenaeum\xe2\x80\x9d, beiden te Maastricht. Bovendien heb ik de uitgebreide collectie van het Mus\xc3\xa9e Royal d\xe2\x80\x99Histoire Naturelle te Brussel en de origineelen van Goldfuss te Bonn, ter plaatse mogen bestudeeren. Een doorzoeken der Universiteitsverzameling te M\xc3\xbcnchen en der Technische Hoogeschool te Delft leverde mij geen nieuw materiaal meer.\nVan elk der beschreven soorten kon ik minstens \xc3\xa9\xc3\xa9n goed exemplaar samenbrengen in het Rijks-Geologisch Museum te Leiden, alleen Favia Maastrichtensis wordt te Wageningen bewaard.

Description: W\xc3\xa4hrend seines Aufenthaltes in Niederl\xc3\xa4ndisch Indien hat Herr Conservator J. B. Corporaal, namentlich in den Jahren 1917\xe2\x80\x9421, erfolgreich an der Ostk\xc3\xbcste Sumatras und da vielfach in Pflanzungen Coleopteren gesammelt, das umfangreiche Material sorgf\xc3\xa4ltig praepariert und genau mit Fundorten und Daten bezettelt. Die Gesamtausbeute an R\xc3\xbcsselk\xc3\xa4fern, unter denen sich einige wenige auch von der Nordk\xc3\xbcste Sumatras, aus Atjeh befanden, ist mir unter den freigebigsten Bedingungen von Herrn Corporaal zur Bearbeitung \xc3\xbcbergeben worden, wof\xc3\xbcr ihm in meinem und im Namen des Dresdner Museums, das auf diese Weise von allen Arten Belegexemplare 1) bekam, der w\xc3\xa4rmste Dank ausgesprochen sei.\nDie genaueren Angaben der Sammelpl\xc3\xa4tze, deren H\xc3\xb6henlage \xc3\xbcber dem Meere in Metern beigef\xc3\xbcgt ist, sind in R\xc3\xbccksicht auf Druckkosten und der oftmaligen Wiederholung im Verlaufe der Arbeit wie folgt abgek\xc3\xbcrzt worden: A: Alsar Djamboe (Atjeh) Ma: Marihat 450 B: Brastagi (Toba-Hochland) 1300 P: Piasaoeloe B B: Bandar Baroe 850 Pat: Patoembah 50 Ba: Balimbingan 370 P B: Pakan Baroe 100 B G: Balei Gadjah 10 P M: Pagar Marbau 24 B L: Bah Lias 32 S: Sibolangit 550 BN: Bandar Negri 100 Sa: Sabang Bo B: Boschreserve Bandar 90 Si: Siantar (= Pematang Siantar) 400 B S: Bah Soemboel S G: Sarang Giting 70 G M: Goenoeng Melajoe S M: Soengi Merah 16 H: Haboko 300 S Ms: Soengi Moesan 110

Description: Die Korallen, die in den folgenden Zeilen besehrieben werden sollen, geh\xc3\xb6ren drei verschiedenen Sammlungen an. Die Korallen von Nias fanden sieh unter den umfangreichen Aufsammlungen, die der niederl\xc3\xa4ndische Verwaltungsbeambte E. E. W. Gs. Schr\xc3\xb6der auf dieser Insel gemacht und dem Leidener Museum \xc3\xbcberwiesen hat. Die interessanten Fungiden wurden von Herrn J. Bosscha bei M. G. Linggapadang in der Residenz Tegal auf Java gesammelt und dem hiesigen Museum geschenkt. Die Korallen von Borneo schliesslich wurden mir von Herrn Dr. Tobler, Abteilungsvorsteher am naturhistorischen Museum in Basel, zur Bearbeitung anvertraut, sie bilden eine Erg\xc3\xa4nzung zu dem fr\xc3\xbcher von Borneo beschriebenen Korallenmaterial.

Description: De uitgestrekte grindafzettingen der Pleistocene Maas-delta vormen het typische plateaukarakter in het Zuid-Limburgsche landschap. In de dalen, die de latere loop der Maas en haar zijrivieren hierin gesneden hebben, komt in de Zuidelijke helft het Senoon aan den dag. Het grinddek van dit z.g. hoofdterras 1) zakt begrijpelijkerwijze langs de dalhellingen naar beneden en vormt een kapvormige bedekking over het Senoon heen. Waar plaatselijk nog resten van Tertiair (Pliocene-mariene zanden) aanwezig zijn, worden deze zoodoende geheel verborgen en is hun aanwezigheid (in dit gedeelte) alleen uit groeven en boringen bekend. Met uitzondering van enkele diepe groeven op het plateau zelf is dus alleen in de dalen het Senoon ontsloten en wordt daar nog op menige plaats door een dikke laag van jongere grind- en l\xc3\xb6ssafzettingen (midden- en laag terras 1) ) bedekt. Ten Noorden van een strook, die ongeveer van Meerssen naar Kunrade loopt, is dit Senoon tot ongeveer 85 meters verzakt. Deze breukrand is door W. C. Klein in kaart gebracht 2). Van het Senoon komen in Zuid-Limburg de volgende 5 typen voor, die naar plaatsnamen genoemd zijn: Maastrichtsch Tufkrijt (= M) Kunrader formatie (=K) Boven-Senoon Gulpensch krjjt (=G) Groenzand van Vaals (=V) Akensch zand (=A) Onder-Senoon Deze benamingen zullen in het vervolg herhaaldelijk aangeduid worden door de hierboven gegeven afkortingen. Nadat eerst eenige geologische overzichtschetsen gepubliceerd waren (Labry, Binkhorst), verscheen in 1911 een nauwkeurige karteering van het te bespreken gebied, door Uhlenbroek verricht; Maastrichter en Kunrader formatie werden door hem met dezelfde letter en kleur aangegeven, Labry had deze daarentegen van elkaar gescheiden gehouden op zijn geologische schetskaart van Zuid-Limburg.

Description: During an excursion to the South of Switserland, Professor Escher suggested my mapping out the south-western corner of the porphyry district of Lugano. I gladly agreed, for his detailed examination of the Morcote-peninsula had already shown that many interesting facts had escaped unobserved during the small-scale mapping forty years ago; and it was, therefore, highly probable that the projected work would prove fruitful.\nThe necessary field-work was carried out in the spring of the years 1924 and 1925. The collected material I examined in the geological museum of Leiden, where it will remain in future.

Description: (Institute of Tropical Medicine and Laboratory of Comparative Pathology and Parasitology of Leyden.) Four females 2) were collected by J. C. W\xc3\xa4kerlin in 1909 under the skin of a Cercopithecus brazzae, which died in the zoological garden of Rotterdam. The monkey originated from the Mid-Congo in Africa. Three of these worms were available for study, the caudal part of the fourth of them being wanting.\nThe examined worms (I, II and III) are 49, 59 and 60 mm. in length.\nThe head-end, which has no papillae, in the 59 mm. long female is slightly swollen; near the end of the oesophagus it measures 720 \xc2\xb5 in breadth, while the rest of the body is 510 \xc2\xb5 broad, except the body-end, which tapers to the tail, where it is 260 \xc2\xb5 broad in the vicinity of the anus. The cuticle is rather smooth, without transverse striations. A small mouth-opening, without lips, gives entrance to a 1 mm. long and 59 to 96 \xc2\xb5 broad oesophagus, which is followed by a very narrow (less than 50 \xc2\xb5 in diameter) intestine. The anus is situated at a distance of 350 p from the end of the tail, which downwards suddenly becomes thinner and ends obtusely.\nThe vulva in the three named worms is situated anteriorly at a distance of 1.6, 2.3 and 1.7 mm. from the anterior end of the body. It is a long and narrow aperture leading into a small chamber, from which a very short, non muscular vagina originates. The trunk of the two uteri is not very long, extending only till some 100 \xc2\xb5 beyond the end of the oesophagus. The two uteri run parallel to each other and extend backwards at a length of 22 mm. Then one of them bends backwards, runs

Description: Stat. 95. June 26. Lat. 5\xc2\xb0 43\'. 5 N., Long. 119\xc2\xb0 40\'E. Sulu-sea. 522 M. Stony bottom. One male and another specimen of unknown sex.\nThe nearest allied species is Axius consobrinus (de Man) from Stat. 280. (J. Gr. de Man, in: Notes from the Leyden Museum, Vol. XXIX, 1907, p. 129). Rostrum little longer than broad at its base, reaching almost to the middle of 2nd antennular article; lateral borders diverging somewhat backward, finely serrulate on their distal half, continued on the carapace as sharp ridges that first diverge and then run parallel with the median line. A sharp median carina passes back from the middle of the concave surface of the rostrum and bifurcates on the gastric region, armed just in front of the bifurcation in the male with one, in the other specimen with two minute teeth. Telson one-third longer than broad, posterior margin rounded with a small acute median tooth; lateral borders slightly converging backward, armed in the larger specimen at either side with 4 teeth, in the male with 4 on the left and 5 on the right side; dorsal spines rudimentary. Outer uropod elliptical, one and a half as long as broad, with only an anterior and a posterior, but no apical margin; anterior margin a little arched with 14 rather small teeth, posterior margin strongly curved, with a movable tooth at the apical angle, for the rest unarmed. Inner uropod a little more than twice as long as broad, anterior border with 13 acute teeth, of which the 6 apical ones occur on a lobule, that projects beyond and makes an obtuse angle with the posterior border.\nEyes subsessile, reaching to middle of rostrum, cornea distinctly faceted, occupying nearly the whole stalk, of a beautiful ochraceous colour. Second

Description: Le terrain explor\xc3\xa9 est limit\xc3\xa9 au Nord par une ligne droite, qui va de Ghirla en passant par Marzio \xc3\xa0 Brusimpiano. La limite Est est form\xc3\xa9e par le lago di Lugano et par la vall\xc3\xa9e de Porto Ceresio jusqu\xe2\x80\x99\xc3\xa0 Pogliana. La limite Sud est plus irr\xc3\xa9guli\xc3\xa8re; elle passe au Sud de Pogliana vers le sommet de la Poncione di Ganna et descend apr\xc3\xa8s vers S. Gemolo. La limite Ouest est form\xc3\xa9e par le Valganna. La surface de tout le terrain explor\xc3\xa9 est \xc3\xa0 peu pr\xc3\xa8s de 24,5 km2.\nLes limites Nord et Sud sont form\xc3\xa9es par des s\xc3\xa9diments m\xc3\xa9sozo\xc3\xafques, que je n\xe2\x80\x99ai point examin\xc3\xa9s. Les r\xc3\xa9centes recherches de M. A. Senn nous ont fait conna\xc3\xaetre les formations m\xc3\xa9sozo\xc3\xafques au Sud de mon terrain. Les m\xc3\xaames formations au Nord constituent le sujet d\xe2\x80\x99une \xc3\xa9tude d\xc3\xa9j\xc3\xa0 entreprise.

Description: A. Meer dan 6 achtervleugeladeren vanaf de cel. a. Maxillairpalpen en sporen aan de tibi\xc3\xabn ontbreken . Hepialidae. b. \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e w\xc3\xa8l ontwikkeld. a1. Bijtende monddeelen (mandibels) niet ontwikkeld . Eriocraniidae. b1. \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e \xe2\x80\x9e aanwezig. . . . Micropterygidae.\nB. Niet meer dan 6 achtervleugeladeren vanaf de cel. a. Achtervleugel met twee anaaladeren (zonder lc.). a1. Voorvleugelader 5 dichter bij 4 ontspringend dan bij 6. a2. Achtervleugelader 8 ontbreekt Syntomidae. 62. Achtervleugelader 8 aanwezig (behalve bij eenige Arctiidae). a3. Achtervleugelader 8 gescheiden van 7. a4. Met frenulum. a5. Achtervleugelader 8 samensmeltend met de cel tot ongeveer even voor het midden . . . . Arctiidae. 65. Achtervleugelader 8 alleen aan de basis met de eel samensmeltend. a6. Antennen met min of meer verbreede schaft Agaristidae. 66. \xe2\x80\x9e zonder verbreede schaft (uitgezonderd bij Dahlia) . . . . . . . . . . . Noctuidae. c5. Achtervleugelader 8 vrij of met de cel door een tak verbonden. a6. Zonder zuiger. a7. Geknopte antennen . . . . . . . . . Neocastniidae. b7. Antennen niet geknopt . . . . . . . . Lymantriidae.

Description: Les pays des dix milles monticules \xc3\xa0 l\xe2\x80\x99ouest de Tasikmalaja, s\xe2\x80\x99\xc3\xa9tant d\xc3\xa9j\xc3\xa0 impos\xc3\xa9 \xc3\xa0 l\xe2\x80\x99attention de Junghuhn (lit. 1) puis ayant \xc3\xa9t\xc3\xa9 d\xc3\xa9crit par Verbeek et Fennema (lit. 2), a \xc3\xa9t\xc3\xa9 mentionn\xc3\xa9 tout r\xc3\xa9cemment par van Es et Taverne dans leur \xc3\xa9tude sur la derni\xc3\xa8re \xc3\xa9ruption du Galounggoung en 1918 (litt. 3 et 4). Tous ces auteurs se sont occup\xc3\xa9s d\xe2\x80\x99un rapport possible entre le pays des dix milles monticules et le secteur disparu du Galounggoung, mais il ne sont pas d\xe2\x80\x99accord quant \xc3\xa0 la gen\xc3\xa8se de ce curieux pas. Une carte tr\xc3\xa8s pr\xc3\xa9cise, donnant les hauteurs de tous les monticules au-dessus de l\xe2\x80\x99environnement, que j\xe2\x80\x99ai en ma possession, est une des raisons qui m\xe2\x80\x99obligent a revenir sur ce sujet. Peu de temps apr\xc3\xa8s l\xe2\x80\x99\xc3\xa9ruption de 1918 je discutai avec le souschef du Service Topographique des Indes N\xc3\xa9erlandaises, le Colonel A. van Lith, la possibilit\xc3\xa9 d\xe2\x80\x99\xc3\xa9valuer le volume total des nombreux monticules et son rapport \xc3\xa0 celui du secteur manquant. Le colonel van Lith eut alors l\xe2\x80\x99amabilit\xc3\xa9 de faire ex\xc3\xa9cuter les mesures de hauteur n\xc3\xa9cessaires sous la direction du chef de brigade du Service Topographique le capitaine J. M. van Gils. J\xe2\x80\x99\xc3\xa9prouve le besoin de t\xc3\xa9moigner \xc3\xa0 cette place de ma profonde reconnaissance pour l\xe2\x80\x99aide tr\xc3\xa8s efficace et d\xc3\xa9sint\xc3\xa9ress\xc3\xa9 de ces messieurs. Il ne m\xe2\x80\x99\xc3\xa9tait malheureusement pas possible jusqu\xe2\x80\x99ici d\xe2\x80\x99utiliser ces donn\xc3\xa9es de toute importance.\nJe commencerai donc par l\xe2\x80\x99\xc3\xa9valuation du volume des monticules, puis en passant \xc3\xa0 l\xe2\x80\x99\xc3\xa9valuation du volume du secteur manquant du volcan, je terminerai par quelques consid\xc3\xa9rations sur la gen\xc3\xa8se du pays des \xe2\x80\x9ebakoul toumpa beras\xe2\x80\x9d (panier \xc3\xa0 riz renvers\xc3\xa9) tel que l\xe2\x80\x99appellent les indig\xc3\xa8nes.