Zusammenfassung
Das beschriebene Verfahren zur Bestimmung von Alkalihydroxyd neben Alkalicarbonat beruht darauf, daß man das vorhandene Carbonat mit BaCl2-Überschuß fällt und das in Lösung verbliebene Hydroxyd mit 0,1n Zinkchloridlösung unter Verwendung von Phenolphthalein als Indicator titriert. Das Verfahren liefert genaue Resultate, selbst wenn Carbonat in der doppelten Menge gegenüber dem Hydroxyd vorliegt.
Literatur
Le Blanc, M.: Z. anorg. allg. Chem. 53, 344 (1907).
Le Blanc, M., u. K. Novotny: Z. anorg. allg. Chem. 51, 188 (1906).
Davis, C. E., E. T. Oakes u. H. M. Salysbury: Ind. Engng. Chem. 15, 182 (1923).
Erdey, L.: Bevezetés a Kémiai Analizisbe, IL rész., S. 94, Budapest. 1955.
Greenfield, R. E., u. A. M. Buswell: J. Amer. chem. Soc. 44, 1435 (1923).
Hildebrand, J. H.: J.Amer. chem. Soc. 35, 847 (1913); vgl. diese Z. 53, 186 (1914).
Ikukov, I. I., u. V. M. Gortikov: Z. Elektrochem. angew. physik. Chem. 35, 853 (1930).
McKinney, D. S.: Ind. Engng. Chem., anal. Edit. 3, 192 /1931).
Küster, F. W.: Z. anorg. allg. Chem. 13, 127 (1897); vgl. diese Z. 37, 182 (1898).
Larson, R. F.: Preprint of paper read before the Hartford meeting of Amer. Soc. Mech. Engng. (June 1–3, 1931).
Little, E., u. E. M. Durand: J. Amer. Leather Chemists Assoc. 20, 19 (1925); vgl. diese Z. 79, 143 (1930).
Poethke, W., u. P. Manicke: diese Z. 79, 241 (1930).
Schmitt, K. O.: diese Z. 70, 321 (1927).
Vogel, A. I.: A Text-Book of Quantitative Inorganic Analysis, p. 242, London: Longmans, Green and Co. 1951.
Warder, R. B.: Chem. News 43, 228; vgl. diese Z. 21, 102 (1882).
Winkler, Cl.: Die Maßanalyse. 2. Aufl., II. Bd., S. 141.
Author information
Authors and Affiliations
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Szekeres, L., Bakács-Polgár, E. Die Bestimmung von Alkalihydroxyden neben Alkalicarbonaten nach der Fällungsmethode. Z. Anal. Chem. 156, 194–198 (1957). https://doi.org/10.1007/BF00447670
Received:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF00447670