ALBERT

Description: Continuing the enumeration of the Lepidoptera from Simalur and neighbouring islets, collected by Mr. Edw. Jacobson, I have to notice only one new form of Cethosia and of Acca among a number of 16 species of Nymphalidae. The Satyridae were represented by one species and the Morphidae by two. According to a letter of Mr. Jacobson the Lepidopterous Fauna of the named islands must be much richer than the collection brought together by him, let think, because it was very difficult to capture the very high flying butterflies. In some cases Mr. Jacobson has made use of his rifle, what is very well to see in the specimens.

Description: Der Zweck systematischer Studien ist zunächst der, eine Ordnung zu schaffen, die es uns ermöglicht, die gegenseitige Beziehungen der aufgefundenen mannigfaltigen Bildungen zu übersehen. Da die moderne Zoologie auf dem Boden der Deszendenztheorie steht, so haben die Systematiker das Bestrehen die Verwandtschaft der Formen festzustellen und zur Einteilung alles heranzuziehen, was über den Bau der Tiere bekannt wird. Die Anatomie, Embryologie und Morphologie müssen zusammenhalten. Auch beim Auffinden von systematischen Merkmalen, hat man alles zu berücksichtigen, was zum richtigen Begriff der Spezies dienlich ist. Dieser Begriff „Spezies” ist ein Problem, das jeder Systematiker in der Praxis einigermassen für sich löst. Die Lösungen sind individuell und dadurch verschieden, aber diejenigen sind immer am besten, welche auf nicht bloss morphologischen Charakteren basiert sind. Für mich können weder die Farbe, noch die Zeichnung wirkliche spezifische Bedeutung haben; sie können nur sekundär in Betracht kommen und werden in praktischer Weise verwendet um den Namen eines Tieres annähernd zu finden. Für die Bestimmungssystematik sind die morphologischen Merkmale Hauptsache, aber weiter darf man nicht gehen. Auf diese Weise, also durch Bestimmung von Sammlern, die die Insekten, namentlich die Lepidopteren, ungenügend kennen, haben sich eine Menge Fehler eingeschlichen und es ist eine Synonymik entstanden, welche nun das System trüben. Die Anatomie soll und hat schon viele Verwirrungen aufgeklärt. Leider sind zur Zeit unsere Kenntnisse der Anatomie der verschiedenen Familien noch gering, und es werden viele Jahre vergehen, bis wir auf lepidopterologischem Gebiete weiter gekommen sind. Doch giebt es schon viele Forscher, welche uns die Richtung gezeigt haben. Dass die meisten Lepidopteren-Sammler nicht folgen, rührt daher, dass sie die Exemplare ihrer Sammlung nicht beschädigen wollen. Die Untersuchung von Organen, welche zur Beurteilung der Spezies notwendig ist, wird auch immer viel grössere Sicherheit schaffen als eine nur äusserliche Beobachtung.

Description: The differences between these two subspecies of the genus Brassolis are well indicated as to the males, but the females are insufficiently distinguished. In „Das Tierreich”, 25ste Lieferung, Brassolidae, pag. 11, the author, Stichel, has said that the females of both subspecies are identical. With the aid of the material in the Leyden Museum I yet will try to separate the females also. At the „International Colonial Exposition” of 1883 at Amsterdam were five males and two females of Brassolis sophorae lurida, captured in Surinam at the same place and at the same date, which specimens are now in the Leyden Museum. The Entomological Collection of this Museum contains moreover four males and three females of the other subspecies, sophorae sophorae, likewise from Surinam, partly from the collection Rave, partly collected by VerHuell.

Description: Papilio haliphron naias Doh. 1 \xe2\x99\x80 Soemba, Dr. K. W. DAMMERMAN leg. 1925.\nThis specimen is remarkable by its fiery-red cellular and circumcellular spots on the hind wings.\nEuploea gelderi elwesi Doh. 2 \xe2\x99\x82\xe2\x99\x82 1 \xe2\x99\x80 N. W. Soemba, Laora 100 M. IV/1925.\nAs far as I know only the females have been captured. The males of this rare subspecies resemble very much those from Flores, what is not the case with the females, easily recognizable by the large transcellular whitish spots on the fore wings. Characteristic in the males are the bluish submarginal spots, of which the subapical ones are very prominent and connected together.\nIn contradiction with the data by DOHERTY and FRUHSTORFER these specimens have been captured by Dr. K. W. DAMMERMAN on a height of 100 M.\nEuploea crameri karimondjawensis subsp. nov. 3 \xe2\x99\x82 \xe2\x99\x82 2 \xe2\x99\x80\xe2\x99\x80 Karimon Djawa, M. A. LIEFTINCK leg. 22\xe2\x80\x9430/XI, 1930, To compare with the race from Bawean pagenstecheri Hag. Three distinct subapical white spots, one larger and two very small; a trace of a fourth spot. The costal points hardly visible in the males, distinct in the females, in which also the submarginal series of spots more developed.\nEuploea alcatho\xc3\xab floresiana subsp. nov. 2 \xe2\x99\x82\xe2\x99\x82 Wai Sano, Flores, J. K. DE JONG leg. IX/1929.\nNot yet known from this island. On the upperside the males very

Description: De collectie der inlandsche Rhopalocera vormt niet \xc3\xa9\xc3\xa9n geheel, daar de drie gedeelten waaruit zij bestaat, om allerlei redenen tot heden toe nog niet zijn samengevoegd. Het eerste gedeelte, waarin de oudste exemplaren zijn, is te vinden in de eigenlijke museum-collectie, die sinds de oprichting van het museum uit verschillende deelen der wereld is bijeengebracht; het tweede gedeelte wordt gevormd door de inlandsche exemplaren uit de Europeesche collectie van wijlen den Heer P. C. T.\nSnellen; het derde deel ten slotte bestaat uit de Nederlandsche collectie van wijlen den Heer J. C. de Vries. De oudste collecties, die van wijlen de Heeren Havelaar en Ver Huell, maken deel uit van het eerste gedeelte, dat daarom van belang is, omdat de gegevens voor Herklots\' \xe2\x80\x9eBouwstoffen" voornamelijk daaruit geput zijn. Aan het nauwkeurig noteeren der vindplaatsen werd echter in den tijd van Havelaar en Ver Huell niet de gewenschte zorg besteed, zoodat voor lepidopterologen van den tegenwoordigen tijd de beteekenis dier verzamelingen verminderd is. Toch blijven de, een eeuw oude exemplaren juist door hunnen ouderdom van beteekenis. Het is een feit, dat de fauna van een land veranderingen ondergaat en met het oog hierop moet men voorzichtig zijn met de indigeniteit van enkele door Havelaar vermelde soorten zonder meer te verwerpen. Anders is het met de exemplaren. Er zijn verscheidene exemplaren waarvan het volgens mijne overtuiging vaststaat, dat zij niet in Nederland gevangen zijn, in weerwil van het etiket met \xe2\x80\x9epatria". Overal, waar in het volgende de lokaliteit met \xe2\x80\x9eNederland" is aangegeven, wordt bedoeld, dat de vindplaats niet nauwkeurig genoteerd werd. Daar, waar Holland als vindplaats opgegeven is (Ver Huell, Snell. v. Voll.), leze men

Description: De rups van den \xe2\x80\x9eKanarievlinder" (Hileud hoeis) is donker bruin met lichtere zijstrepen, de eerste lichaamsring en de naschuivers rood, voorts eene serie van dorsale bulten met witte haren begroeid. Pooten bruin.\nDe lengte bedraagt ongeveer 45\xe2\x80\x9450 mM. Behalve aan kanarie kunnen de rupsen zeer schadelijk zijn aan advocaat, mangga, kaneel en kina (DAMMERMAN). Zij spinnen fraaie goudkleurige, mazige cocons, waarin de pop zichtbaar ligt.\nDe rups van C. andrei Jord. is geheel anders; dorsaal appelgroen, ventraal iets donkerder met laterale geelgroene lengtelijn onder de stigmata, groenachtig bruinen kop, kleine roseroode dorsale wratjes, waarop donkere haren. Op den laatsten ring staat dorsaal een vleezig uitsteeksel met een geel wratje. De geheele oppervlakte met witte puntjes; de achterste, anale ring bruin. De rupsen laten zich in koudere streken gemakkelijk opkweeken met bladeren van kersen, appelen enz.\nGen. 2: Loepa Moore.\nLoepa, Moore, Cat. Lep. Mus. E. I. C. II, p. 399, (1859). Hamps., Faun. Br. Ind. Moths I, p. 25, (1892). Seitz, Grossschm. d. Erde X, p. 505, (1926).\nType: L. katinka Westw.\nGeogr. verspr.: Centraal- en West-China, Voor- en Achter-Indi\xc3\xab, Sumatra, Java en Celebes.\nIn tegenstelling met het voorgaande genus, zijn de voorvleugels niet sterk sikkelvormig, doch wel lang uitgetrokken en vrij smal met afgeronde apex. De buitenrand is bij het \xe2\x99\x82 binnenwaarts gebogen; daarentegen bij het \xe2\x99\x80 niet of zelfs meer buitenwaarts. Achtervleugels bijzonder afgerond

Description: Namens den Directeur van het Deli-Proefstation te Medan, Sumatra, werd mij de hieronder volgende beschrijving der ontwikkelingsstadia van Thosea asigna v. E., eene Limacodide, beschreven in de Zool. Meded.\nMus. Leiden XII, p. 113, pl. XII, f. 10, 1929, toegezonden.\nEi: de eieren worden afgezet tegen den onderkant der bladslippen.\nZij zijn bijna zuiver rond met een diameter van 2\xe2\x80\x943 mm en zeer plat.\nDe kleur is geelgroen, waardoor zij slechts weinig tegen het blad afsteken en moeilijk gevonden worden. Het afzetten heeft plaats in rechte rijen, waarin de eieren elkaar juist raken. Vaak liggen meerdere van zulke rijen naast elkaar. De duur van het eistadium is nog niet met zekerheid bepaald, doch kan veilig op 6\xe2\x80\x948 dagen getaxeerd worden, daar toegezonden eieren in het proefstation alle binnen de 6 dagen uitkwamen.\nRups: deze heeft een langgerekt ovalen vorm, een beschermende dikke, in het

Description: Continuing the enumeration of the Butterflies from Simalur and neighbouring islets, collected by Mr. Edw. Jacobson, I especially call attention to the representatives of the above named family, which are very important to the knowledge of the fauna Indoaustralica. There were seven species: one of the genus Ideopsis, four of Danais and two of Euploea, of which number four were new forms. Later on I hope to publish a more detailed description of the Lepidopterous fauna of this remarkable group of islands, with the indispensable coloured plates.

Description: In \xe2\x80\x9eThe Rhopalocera of Java\xe2\x80\x9d, Danaidae, Satyridae, Ragadidae and Elymniadae by M. C. Piepers and P. C. T. Snellen (the Hague, H. Nyhoff, 1913) I have found on page 80, that D. melissa Cram. should be synonymous with D. limniace Cram. On the same page one read: \xe2\x80\x9eThe forms of this species (limniace Cram.) have been dealt with extensively by Fruhstorfer in \xe2\x80\x9eBerliner Entom. Zeitschr.\xe2\x80\x9d, 1899, and by Dr. L. Martin in \xe2\x80\x9eDeutsche Entom. Zeitschr. Iris\xe2\x80\x9d, 1910, where they have based several species and subspecies on these various forms; the latter attributes them to climatic influences. I suspect that here again we have simply to deal with phenomena of colour evolution; the specially pronounced spreading of the white, which plays the chief role here, being doubtless nothing else.\xe2\x80\x9d Always it will be a danger to determine a butterfly only by its external morphological characters, especially by its pattern and colour, even when people will explain the differences of pattern and colour by phenomena of colour evolution. Mr. Piepers is here not right, because there are also anatomical differences, which separate the two forms of Danais specifically. In \xe2\x80\x9eDie Grossschmetterlinge der Erde\xe2\x80\x9d, Tom. 9, pag. 202, Mr. Fruhstorfer has published, that the vulvae of the two quoted species as well as the uncus are different. He wrote the following: \xe2\x80\x9eUntersuchungen der Generationsorgane (melissa and septentrionis) haben aber die specifische Gleichartigkeit der habituell so differenzierten Formen ergeben. Nur der Uncus zeigt eine leichte Abweichung, indem er bei septentrionis distal scharf abgeschnitten, bei melissa distal leicht ausgew\xc3\xb6lbt erscheint. Die Valve ist gleichfalls nach aussen vertikal scharf abgesetzt und f\xc3\xbchrt einen fingerf\xc3\xb6rmigen Dorn mit stumpfer Spitze, der je nach der Lokalit\xc3\xa4t in der L\xc3\xa4nge wechselt\xe2\x80\x9d, and on page 204: \xe2\x80\x9eDie Valve (of limniace) ist sehr verschieden von jener der melissa-Formenreihe, joch- oder damensattelf\xc3\xb6rmig, distal nicht spitz bedornt, sondern mit kr\xc3\xa4ftigem Eckzacken bewehrt. Uncus robuster, manchmal nach aussen glatt abgeschnitten.\xe2\x80\x9d

Description: Near to Antheraea imperator Watson (Notes Leyd. Mus., Vol. XXXV, p. 184, 1912/13) from Java, but the general colour is dark reddish brown with brownish orange. Antennae brown, pectinated; the first antennal joints quadripectinated, the last eight antennal joints very shortly bipectinated. Head small, with brownish red hairy front and very small palpi. Collar and prothorax yellowish white; thorax and abdomen dark reddish brown. Legs on the outerside with long hairs, which conceal the spurs on tibiae and tarsi.\nApex of fore-wing hardly falcate, more straight. Costa yellowish grayish white, except a patch before the large whitish costal spot near to the apex. The outer-corner of the apex redbrown. The outer-margin bends a little inwards to vein 5 with a rounded distal angle; the hindmargin nearly straight. On the discocellularis a nearly round ocellus with a black outline and a dark orange-brown inner part, in which a very narrow oblong small vitreaos spot. A distinct submarginal line, commencing at the whitish apical spot and continued obliquely to the hindmargin. This line is white at the innerside, then brownish and more yellowish at the outerside, straight, a little curved between the nervules 4, 5 and 6, not parallel with the outer-margin of the fore-wing. Between the ocellus and the submarginal line an orange-brown band is faintly indicated from costa to innermargin. Near to base of cell a trace of a whitish antemedial line with some black at the outerside. The rest of the fore-wing dark reddish brown.\nHind-wing triangular, with rounded angles; the outer-margin a little protruding on nervule 3. The ocellus on the discocellularis larger than