ALBERT

Description: Dr. J. F. Veldkamp (Rijksherbarium, Leiden) was so kind to point out to us, that our new combination Cerastium fontanum Baumg. subsp. holosteoides (Fr.) Salman, van Ommering et de Voogd was incorrect. According to Art. 60 of the International Code of Botanical Nomenclature the correct name or epithet is the earliest legitimate one available in the new rank: C. fontanum Baumg. subsp. glabrescens (G. F. W. Meyer) Salman, van Ommering et de Voogd.

Description: Poa bulbosa, which according to Sukopp & Scholz (1968) must be considered an archaeophytic species in Central Europe, appears to be a neophytic species in the Netherlands. It was recorded there with certainty for the first time in 1835. In the cooler parts of Europe P. bulbosa is nearly always proliferous (var. vivipara). However, most populations in the Dutch dunes are non-proliferous, as they are in England (var. bulbosa). From about 1900 onwards, var. bulbosa extended its area in the Netherlands. Today it is rather widespread in the dunes, especially near sea villages (fig. 1). P. bulbusa var. vivipara has been recorded incidentally as an adventitious plant, but has also settled locally in the Fluviatile and Dune districts (fig. 2). Both forms occur in the same habitats. Most of these are treaded grassy sites on dunesand, often with some kind of support from organic material (e.g. dung). Near Haarlem both forms are found at the feet of Fagus sylvatica trees. Both types of habitat are obviously influenced by men, like those of most neophytic species. As to the plant communities in which it occurs apart from the habitat near tree feet the species is characteristic of dry sandy (pioneer) grassland (Koelerio-Corynephoretea) rather than of dry ruderal vegetations (Sisymbrietalia). In particular it often occurs in facies in the Tortulo-Phleetum, and also in Thero-Airion-like vegetations.

Description: Als conclusie van ons onderzoek kunnen wij stellen, dat a. het juister is om Cerastium holosteoides subsp. triviale op te vatten als ondersoort van C. fontanum, zoals JALAS (1963, 1964) voorstelt; b. de \xe2\x80\x9ekale\xe2\x80\x9d ondersoorten van C. holosteoides beter tot \xc3\xa9\xc3\xa9n taxon kunnen worden verenigd; c. in afwijking van de opvatting van JALAS (l.c.) de \xe2\x80\x9ekale\xe2\x80\x9d ondersoort niet moet worden gezien als een vari\xc3\xabteit van subsp. triviale, doch een ondersoort moet blijven, die dan moet heten C. fontanum Baumg. subsp. holosteoides (Fries) Salman, van Ommering et de Voogd. Tenslotte volgt hieronder een beschrijving van de beide ondersoorten, zoals die zou kunnen worden opgenomen in de Flora van Nederland: Stengel onder- en bovenaan rondom meestal dicht behaard. Bladen aan beide zijden matig tot dicht behaard, die der bloeiende stengels meestal langwerpig-eirond. Kelkbladen 4\xe2\x80\x947 mm lang, uitsluitend met spitse haren. Rijpe vrucht (7\xe2\x80\x94)8\xe2\x80\x9411 mm lang. 0,07\xe2\x80\x940,45. April-herfst. Zeer alg. op grazige plaatsen, aan wegranden. P 25. (C. holosteoides Fr. subsp. triviale (Link) M\xc3\xb6schl). Gewone hoornbloem. C. fontanum Baumg. subsp. triviale (Link) Jalas Stengel onderaan kaal tot eenrijig behaard, bovenaan 2-rijig behaard en rondom meestal vrij ijl bezet met langere afstaande haren. Bladen kaal of vrij weinig behaard, die der bloeiende stengels meestal omgekeerd eirond-lancetvormig. Kelkbladen 5\xe2\x80\x948 mm lang, kaal of met spitse en stompe haren. Rijpe vrucht (8\xe2\x80\x94)10\xe2\x80\x9414(\xe2\x80\x9416) mm lang. 0,04\xe2\x80\x940,25. Mei-aug. Vrij alg. aan kleiige, overspoelde oevers in het getijdengebied van F en plaatselijk op vochtige grazige plaatsen in Dui en W, vroeger ook op Urk. (C. holosteoides Fr. subsp. holosteoides en subsp. pseudoholosteoides M\xc3\xb6schl) (Gorteria 1, p. 13; 3, p. 34; 5, p. 50) .... Glanzende hoornbloem. C. fontanum Baumg. subsp. holosteoides (Fr.) Salman, van Ommering et de Voogd Onze dank gaat uit naar Drs. M. Zandee (Laboratorium voor Experimentele Plantensystematiek, Leiden) voor zijn hulp bij de statistische bewerkingen en naar Drs. R. van der Meijden (Rijksherbarium, Leiden) voor zijn enthousiaste begeleiding van dit onderzoek.