ALBERT

Description: The distribution of fresh-water fishes like that of other groups, has been widely utilized by zoogeographers, but with widely divergent acumen and success. At one extreme are those non-ichthyologists who have uncritically utilized for evidence certain groups whose distribution happens to support whatever theory they may be espousing. At the other extreme is the work of careful ichthyologists like DE BEAUFORT (1913) and REGAN (1922) whose thorough knowledge of the groups with which they are working demands the most careful consideration of their conclusions.\nHowever, no zoogeographer who utilizes the evidence of diverse groups can be familiar at first hand with all of them, and the difficulty facing such workers is that of seeking out the really dependable evidence in those groups he does not know well. Aside from the difficulty of selecting dependable authorities or systematic works, the zoogeographer desiring to use the evidence of fresh-water fishes has another troublesome matter to contend with. This is the differing tolerance of salt-water exhibited by different groups of fresh-water fishes. As one example, and one which has frequently troubled zoogeographers, we may mention the Galaxiidae, fresh-water fishes of Southern South America, Africa, Australia, and New Zealand, whose distribution has been held by some to be evidence for continental drift or southern intercontinental land-bridges. Ichthyologists now know that these fishes are, as a group, salt-tolerant and possibly either anadromous or catadromous, and that they are not really strong evidence for continental connections simply because it seems possible that they may cross ocean barriers.

Description: For certain reasons I wished to train a young chimpanzee to choose from two similar boxes the one characterised by the ticking of a metronome inside it.\nMy subject was a young male chimpanzee (Pan leucoprymnus Lesson), approximately three years old, Tommy by name. He was a good-natured chap, quite tame, and already for some years in captivity. When we knew each other a little better, he would welcome me every morning with a hearty \xe2\x80\x9cuhuh\xe2\x80\x9d, as soon as he heard my steps, and after the experiments of the day we would take leave by shaking hands as old friends. Tommy was rather lazy and not so playful as most young chimpanzees, but this quality made working with him easier and more regular. With a few exceptions it did not give much trouble to make 50\xe2\x80\x9460 trials with him each day.

Description: Wanneer iemand een periode van zijn leven afgesloten ziet, tracht hij voor zichzelf een balans op te maken van de vervlogen jaren. Wanneer hij in die tijd een openbare functie heeft bekleed, zullen ook anderen dat doen. Voor die anderen is dat een moeilijke opgave, want is het schrijven van een necrologie al een moeilijke zaak, het schrijven over een nog levend man van karakter, die het zeker niet zal waarderen in zijn gezicht geprezen te worden, is nog oneindig moeilijker. Toch maak ik dankbaar van de gelegenheid gebruik om de figuur van den scheidenden professor IHLE tenminste voor \xc3\xa9\xc3\xa9n maal voor het voetlicht te halen, dat hij altijd zo graag heeft willen ontlopen.\nMijn eerste herinnering dateert van begin October 1925, toen de nieuwbenoemde professor, waar wij, jonge studenten, met zoveel spanning naar hadden uitgezien, plotseling op het tweedejaarspracticum verscheen, daar een rondgang maakte en ons vervolgens getwee\xc3\xabn in zijn kamer ontbood voor een eerste kennismaking. Daarna kwam, op 26 October de oratie, het offici\xc3\xable begin van de voornaamste periode in zijn loopbaan.

Description: Een Zilvermeeuw voert zijn jongen op de volgende wijze: hij loopt in eigenaardig gebukte houding, een \xe2\x80\x9eklaaglijk\xe2\x80\x9d klinkende, langgerekte \xe2\x80\x9eau\xe2\x80\x9d-roep uitende, op de jongen toe, braakt grote brokken halfverteerd voedsel uit, neemt hiervan een klein stukje tussen de snavelpunten en houdt dat een jong voor. Het kuiken pikt naar de snavelpunt, aanvankelijk nog met betrekkelijk slecht gerichte bewegingen en herhaalt dit totdat het een stukje voedsel in de snavel krijgt, dat het dan doorslikt. Soms ook pikt het kuiken zelf van het op de grond liggende braaksel.\nHet is HEINROTH, die zovele vogelsoorten en ook Zilvermeeuwen uit het ei opgekweekt heeft, opgevallen dat de kuikens al dadelijk na het uitkomen de neiging tonen, \xe2\x80\x9enach unten zu picken, wenn man ihnen mit der Greifzange Futter darreicht, vor allem gerne nach roten Gegenst\xc3\xa4nden...\xe2\x80\x9d Hij geeft dan een interpretatie van de natuurlijke situatie waarbij deze bewegingswijze naar zijn mening wel zal passen, door te vervolgen: \xe2\x80\x9e... also nach Fleisch. Sie rechnen eben damit, dass die ankommenden Eltern ihnen die Nahrung nicht vorhalten, sondern vorlegen, indem sie sie ihnen vorw\xc3\xbcrgen.\xe2\x80\x9d (HEINROTH 1928, Dl. 3. p. 47).

Description: Tijdens het directoraat van Prof. Dr. J. E. W. IHLE is mij op het Zo\xc3\xb6logisch Laboratorium steeds vrijheid gelaten om bij de studenten belangstelling te wekken voor hydrobiologisch onderzoek. Hoewel de Hoogleraar IHLE dit onderdeel der biologie zelf niet beoefende, verleende hij hiervoor met grote bereidwilligheid alle materi\xc3\xable steun, waartoe de bescheiden middelen van het laboratorium hem in staat stelden. Wij beschikken thans dan ook over een kern van literatuur op hydrobiologisch gebied, waartoe niet weinig heeft bijgedragen de aankoop van de gehele separatencollectie van wijlen Dr. H. C. REDEKE, waarvoor de steun van de Vereeniging \xe2\x80\x9eHet Natuur- en Geneeskundig Congres\xe2\x80\x9d werd verkregen.\nOnder auspici\xc3\xabn van het Zo\xc3\xb6logisch Laboratorium werden in de jaren 1940 en 1941 cursussen georganiseerd op het gebied der hydrobiologie, waaraan respectievelijk 35 en 43 studenten deelnamen. Op deze cursussen werden door de volgende sprekers het woord gevoerd. In September 1940 door Dr. H. C REDEKE over Watertypen in Nederland, door Dr. B. HAVINGA over de Fauna van het IJselmeer, door Mej. A. P. C. DE VOS over Leeftijden van vissen en de biologie van de snoekbaars, door Dr. J. HEIMANS over Desmidiace\xc3\xabn, door Dr. G. BARENDRECHT over Waterinsecten, door Dr. C. O. van REGTEREN ALTENA over Mollusken, door Ir. K. W. H. LEEFLANG over het Waterleidingbedrijf, door den Heer A. VAN DER WERFF over Diatome\xc3\xabn, door Dr. Ir. T. Y. KINGMA BOLTJES over de biologische zelfreiniging van het water, door Mevr. N. L. WIBAUT-ISEBREE MOENS over zoutgehalten in Noord-Holland, door Prof. Dr. N. H. SWELLENGREBEL over Malariamuggen en door Mej. Dr. A. G. VORSTMAN over de Cyclus van het plankton gedurende een jaar aan de hand van het plankton in het Kinselmeer.

Description: Since F. Azpeitia Moros, in 1927 (Revista Acad. Cienc. Madrid, Vol. 23, 1927, p. 511\xe2\x80\x94530), published his account of the specimens of Conus gloriamaris in public and private collections and in literature, many new and interesting details on the adventures of various individuals have come to my knowledge. This has led me to make systematic inquiries in the shell collections all over the world and, finally, to compile the following new survey of the representatives of this distinguished species. In spite of many efforts various particulars could not be found out; hence the author is well aware that the revision is not a final one. She hopes, however, that this contribution may serve to draw the attention of systematists and cabinet owners to this idol of conchology, persuading them to publish such items as are insufficiently checked here.\nThe author is most grateful to all the friends and colleagues, officials of public museums and private collectors, who have so kindly supplied the necessary information.

Description: Before the outbreak of the war with Japan the author had the intention to publish an extensive account on the occurrence of an aestuarine fishfauna in and in front of the large aestuarines and river-mouths so often found in India, Burma, Malaya, Thailand and Indo China and in the Greater Sunda Islands, Sumatra and Borneo, the rivers of the latter two islands being the special field of investigation.\nHowever as a consequence of the war all, thus far, unpublished notes and the greater part of the collections were lost as is the case with a most interesting sample of an aestuarine fishfauna from South New Guinea, where biologically the same conditions exist as in Sumatran and Bornean rivermouths. This last collection remained partly unpacked when war broke out and its still unassorted part disappeared. Only about 20 % of the total was found back in a more or less good condition.

Description: At the seventh International Zoological Congres at Boston, HUBRECHT (1907) delivered an address \xe2\x80\x9cOn the foetal membranes of the Vertebrates\xe2\x80\x9d. In this lecture he expounded his revolutionary ideas about the origin of the foetal membranes and the phylogenetic history of the vertebrates in general. HUBRECHT was of the opinion that in the ancestors of the Mammalia there was only one embryonic membrane, and that has been retained as the the trophoblast. Its original function was to protect the larva, but when, in the early mammals, intra-uterine development was established, this membrane assumed the function of feeding the embryo as we see in our present day mammals. In order to function properly a connection was then established with the embryonic vascular system, this connection became the allantois.\nAccording to HUBRECHT the ancestors of the mammals had not the large, yolk-laden eggs as found in reptiles and birds, but they were viviparous animals with small, holoblastic eggs. From such an early viviparous ancestor, the reptiles and birds might have developed as a side branch, when the small vesicular blastocyst accumulated more and more yolk in its yolk-sac, which made it possible for viviparity to be replaced by oviparity. HUBRECHT appeals to the palaeontologists to find these hypothetical Promammalia.

Description: Over de biologie van de kleine pillenkever, Sisyphus schaefferi (L.), zijn reeds verschillende mededelingen gedaan, die elkaar echter in vele opzichten tegenspreken.\nDe kevers, die in Midden- en Zuid-Europa, Noord-Afrika en Klein-Azi\xc3\xab voorkomen, kneden mestballen, welke ze ingraven en waarin het ei afgezet wordt. Hun lichaamsbouw is geheel aan het kneden en vervoeren van deze mestballen aangepast. De achter- en middenpoten zijn zeer lang, terwijl de voorpoten verkort en verbreed zijn.

Description: Steeds meer wordt in de biologische en medische wetenschappen gebruik gemaakt van isotopen als hulpmiddel bij het wetenschappelijk onderzoek. In het hier volgend artikel wordt getracht, aan de hand van enige voorbeelden, een inzicht te geven in hetgeen met deze methode te bereiken is in de dierphysiologie. Beginnen wij met een definitie te geven van het begrip isotoop.\nDe chemische eigenschappen van een element worden bepaald door het aantal positieve ladingseenheden van de kern (overeenkomend met het aantal electronen dat om de kern wentelt). Dit aantal ladingseenheden is gelijk aan het aantal deeltjes met lading 1 en massa 1 (protonen), dat in de kern aanwezig is. De eenvoudigste kern, die van waterstof, bestaat uit slechts \xc3\xa9\xc3\xa9n proton. Behalve protonen komen in de kern der overige elementen echter ook ongeladen deeltjes van een massa 1 en lading o voor: de neutronen. Het atoomgewicht van het element is dus gelijk aan de som van het aantal protonen en het aantal neutronen van de kern.